W książce pragnę podzielić się myślami, które w ten czy inny sposób dotyczą wielkiej sprawy świętości: dróg do świętości, świętego kapłaństwa, moich bliskich świętych, innych osób, które bądź zbliżały się swoim życiem do ideału świętości, bądź są w drodze na ołtarze, dalej dobrze rozumianego patriotyzmu, który za Ignacym Krasickim określam mianem „świętej miłości kochanej Ojczyzny”, wreszcie rozmaitych świętych miejsc – Stolicy Świętej, Jasnej Góry, znanych sanktuariów w Skępem czy Oborach, ale przecież także miejsc mniej znanych, w których wszelako dokonywały się i dokonują się cuda świętości, poświęcenia i męczeństwa; które rozbłysnęły pamięcią o sacrum; które stały się miejscami promieniowania miłosierdzia, piękna i prawdy. Zwykłe i niezwykłe święte miejsca... Taka właśnie jest architektura tej książki.
Otwiera ją wywiad, którego pod koniec mojego pobytu w eremie udzieliłem dr Elżbiecie Grzybowskiej – rzecznik diecezji płockiej. Ufam, że dzięki niemu stanie się bardziej zrozumiały tytuł „Słowo ze Srebrnej Góry” i to, co tam dane mi było przeżyć. Ufam również, że Czytelnik nie będzie szukał na tych stronicach – jak ostrzegał angielski anonim – „subtelnych dociekań”, lecz tego, jak dawać miejsce Bogu, jak Go szukać i kochać pośród dobrych ludzi oraz zwyczajnych spraw i miejsc.

Bp Piotr Libera